“Tussen de flats treffen we een vrouw aan die nagenoeg niet meer leeft. Haar keel is opengesneden en ze bloedt hevig. Het toegesnelde ambulancepersoneel legt haar snel op de brancard en vertrekt met spoed naar het ziekenhuis. […] In de woning is een trap naar beneden en we denderen eraf. Mijn collega’s pakken de andere ruimtes. Ik kijk rechts meteen een kamer in en zie een vrouw op het bed liggen. De hele kamer zit onder het bloed en op de muren zijn dieprode handafdrukken te zien. Het bed, de vloerbedekking, alles is bebloed. Ik besluit de kamer niet in te gaan. De vrouw ligt netjes met haar benen en armen langs haar lichaam op het bed; alsof ze daar na een slachtpartij neergelegd is. Het is duidelijk dat ze dood is.
We komen er snel achter dat de verdachte mogelijk de 21-jarige broer en zoon van de slachtoffers is. Uit sporenonderzoek blijkt dat de moeder, die in het bed lag, vermoord is met een remkabel van een fiets. De zus, die voor dood voor de flat lag, is inmiddels volledig hersteld. Ze is 36 keer gestoken door haar broertje. Het is verbazingswekkend dat ze het heeft overleefd; het moet een sterke vrouw zijn.
De broer zou uit eerwraak hebben gehandeld. Eerwraak is de meest extreme vorm van eergerelateerd geweld. Het besluit tot eermoord is meestal een beslissing van de familie die meent dat haar eer op het spel staat en geen individuele beslissing. De zus wilde trouwen met een man en die keuze werd door haar, in het buitenland wonende, familie niet geaccepteerd en zodoende had ze de eer van de familie geschonden. Haar moeder stond wel achter haar keuze.”
Volgens het Sociaal Cultureel Planbureau is voor iedere moslim in Nederland, praktiserend of niet, de leer van mohammed de meest belangrijke leidraad in het leven. Van secularisering is nagenoeg geen sprake. Alle kinderen in islamitische gezinnen worden grootgebracht met de islamitische opvoeding.
Een moslima die zich aangetrokken voelt tot de westerse verworven vrijheden, zoals de vrijheid zelf een vriendje te kiezen, loopt dankzij de islamitische opvoeding het risico afgeslacht te worden vanwege islamitische eerwraak. Zo werd Mirjam Aberkan door haar moeder vermoord en zo werd de hierboven beschreven jonge vrouw voor dood achtergelaten, met doorgesneden keel en 36 messteken. Ook werd haar moeder vermoord, omdat zij haar dochter steunde. En dit zijn niet de enige gevallen van islamitische eerwraak in Nederland. De moeder van Mirjam kreeg slechts 3 jaar celstraf opgelegd, omdat de rechtbank het belangrijk vindt dat zij snel terugkeert naar het gezin, omdat de kleinste kinderen haar nodig hebben. Je kunt je afvragen of er een meisje onder de kleine kinderen is, die in de toekomst hetzelfde kan overkomen. Maar de rechtbank negeert het fenomeen ‘eerwraak’ structureel en ziet daarom geen kans op herhaling. Het is kennelijk een heel logische reactie, je eigen dochter in het hart te steken omdat zij niet-islamitische vrienden en een blank niet-islamitisch vriendje heeft. Heeft niets met islam te maken.
Een moslima wordt dus van huis uit reeds afgerekend op een ‘verkeerde’ keuze met betrekking tot vriendjes. Maar dan nu de moslim, het jongetje in het gezin. De jonge moslimman, die veroordeeld wordt voor straatroof, verkrachting, mishandeling, woningoverval of een overval op een juwelier met dodelijke afloop, tast geenszins de eer aan van de islamitische familie. Pardon? Inderdaad. De dochter die een niet-islamitisch vriendje heeft, tast de eer van de familie aan en dient te worden afgeslacht, terwijl de zoon die de door de mens gemaakte wetten overtreedt en hierbij niet-moslims vermoordt of minstens tot slachtoffer maakt, tast de eer van de familie niet aan. Hij wordt gesteund door de familie tijdens zijn verblijf in de gevangenis en hij wordt met open armen ontvangen, zodra hij weer vrij is.
Indien de moslima een dergelijk ‘misdrijf’ begaat, treedt de familie op als rechter en beul. Indien de moslim een werkelijk misdrijf begaat, mag hij rekenen op alle steun van de familie. De moslima overtreedt namelijk de islamitische wetgeving door met een niet-moslim een relatie aan te gaan. De moslim overtreedt de Nederlandse wetgeving door een bejaarde te beroven en deze hierbij dood te slaan. Dat is de meest belangrijke lering we moeten trekken uit dit onderscheid vanuit islam.
De door de mens gemaakte wetten, de Nederlandse rechtsstaat en de Nederlandse verworven vrijheden, worden niet erkend vanuit islam, vanuit de islamitische opvoeding, met de leer van mohammed als leidraad. Mohammedaanse prinsjes hebben hierdoor vrijspel. De opvoeding leert hen, dat men de Nederlandse wetten niet in acht hoeft te nemen. De Nederlandse wetten overtreden, resulteert niet in aantasten van de eer van de familie. Niet erkende wetten, zijn er nu eenmaal om overtreden te worden. En om niet-islamitische slachtoffers, rouwt geen – in de optiek van Allah – goede moslim.
In de 21e eeuw worden we geconfronteerd met miljoenen mensen, die de rechtsstaat en de door mens gemaakte wetten niet erkennen. De overheid en de rechtbanken negeren dit feit. Er wordt dus geen begin gemaakt hier weerstand aan te bieden. Dat betekent dat het uiteindelijk op u aan zal komen. Als een steeds groter wordende groep zich niet aan de spelregels houdt, verliezen die spelregels hun kracht en waarde. Dan gaan er andere wetten gelden. De ouderwetse wetten van de jungle.
.
Blondemevrouw 