U bent bekend met Jean Monnet? Officieel ereburger van Europa en grondlegger van de narigheid waarmee we inmiddels dagelijks geconfronteerd worden. De Verenigde Staten van Europa was zijn droom en de methode Monnet wordt tot op de dag van vandaag gebruikt om zaken door te drukken, waar grote groepen burgers eigenlijk niet akkoord mee gaan. Men gaat echter niet met de tijd mee en negeert de vrije nieuwsgaring. Het is niet meer zo makkelijk iedereen een rad voor ogen te draaien.
De Europese Economische Gemeenschap, opgericht op 1 januari 1958, was opzichzelfstaand geen slecht idee. Binnen de EEG werd een gemeenschappelijke markt gevormd en het EEG-verdrag bevatte bepalingen over landbouw, transportmogelijkheden en economische relaties met niet-leden. Helder en met vooruitgang en meer welvaart als gevolg. De EEG heeft ons de voordelen gebracht, die ons door propaganda steeds weer onterecht worden verkocht als voordelen van de Europese Unie. Onterecht, want niets is minder waar. De EEG is helaas altijd slechts een opstapje geweest naar het megalomane project de Europese Unie;
“Kolen en staal interesseren me niet veel, het is De Verenigde Staten van Europa dat ik maken wil” – Jean Monnet
Vanwege de cultuurverschillen en de natuurlijke behoefte van groepen om vast te houden aan de eigen identiteit, wist Monnet dat het creëren van zijn Europa, stapsgewijs en in een relatief laag tempo moest plaatsvinden. Met kleine stapjes zouden de burgers van zijn Europa niet doorhebben wat hen overkomt en zou protest en weerstand uitblijven. Begin met een economische samenwerking, van de Europese Gemeenschap van Kolen en Staal tot de Europese EconomischeGemeenschap. De burgers zien de groei van de economie en welvaart en steunen de EEG. Vervolgens worden de burgers langzaam voorbereid op het verlies van de nationale identiteit door de Europese identiteit te promoten. Wie zichzelf een Europeaan noemt, mag toetreden tot het verheven volk en mag afstand nemen van het stigma van kleinburgerlijkheid. Voor wie behoefte heeft aan een verheven status, is dit een aantrekkelijk aanbod.
Het is uit ieder onderzoek gebleken, dat veel Europese landen en volkjes overeenkomsten hebben, vanwege de westerse cultuur als basis, maar er ook sprake is van noemenswaardige verschillen. Zowel de culturele- als de politieke- en economische verschillen tussen de Noord-Europese en de Zuid-Europese landen bijvoorbeeld, maken de eenwording van Europa bijzonder lastig, onmogelijk wellicht.
De volgende stap na de EEG, na de economische integratie, was en is de sociale en culturele integratie; Het wegnemen van de nationale identiteit om te vervangen door de verheven Europese identiteit. Het importeren van islam heeft bijgedragen aan het wegnemen van de nationale identiteit. Een cultuur toevoegen die haaks staat op de bestaande historische westerse cultuur, breekt de nationale identiteiten af. Het was de bedoeling van burgers binnen de EU, Europeanen te maken. Één volk met één Europese cultuur en met algemene Europese waarden. Alleen door de nationale identiteit af te breken, zagen de machthebbers een toekomst voor de eenwording van Europa.
Reeds meer dan een halve eeuw wordt gewerkt aan het ondemocratische Europese Unieproject. Dat laat zich nu niet meer stoppen. Niet met feiten en onderzoeken; niet met rede en logica; niet met landelijke verkiezingen, waarbij bijna alleen gekozen kan worden voor politieke partijen die het megalomane project geen strobreed in de weg wensen te leggen; en ook niet met verkiezingen voor het Europees Parlement, waar weinig tot geen zeggenschap uit voortvloeit; en zelfs niet met een referendum. Het beleid staat vast, regelrecht op ramkoers.
Waar Jean Monnet echter voor vreesde, zal werkelijkheid worden. Zó ver gekomen, stap voor stap, en dan alsnog stranden voor de finish. Oorlog voorkomen, door één volk en één rijk te creëren? Monnet vreesde terecht voor de weerstand van de bevolking. Europeanen en niet-Europeanen, moslims en niet-moslims, tweedelingen die resulteren in juist datgene men zogezegd niet wenst; het voor altijd uitblijven van een Europese Superstaat en het ontstaan van (burger)ooglog(en).
De vertegenwoordigende democratie is een achterhaald negentiendeeeuws systeem, waardoor politici na de volkse gang naar de stembus vrijuit hun gang kunnen gaan. De methode Monnet werkte prima voor de komst van het internet. Echter, het afgelopen decennium hebben de burgers de vrije nieuwsgaring ontdekt en informeren steeds meer mensen zichzelf, voorbij de mainstream media.
Het is „verstandig” om het tempo aan te passen, waardoor je meer mensen mee kunt krijgen. – Alexander Pechtold – D66 – mei 2014
Stop een kikker in een pan met kokend water en hij weet niet hoe snel hij er weer uit moet springen. Zet je die kikker echter in een pan koud water op een laag vuurtje dan blijft hij zitten tot hij dood gekookt is.
Pechtold begrijpt dat de Putsch in slow motion een vlucht heeft genomen met het veroorzaken van de euro-crisis in de EU en de opzichtelijke drang naar federalisatie.
Alleen wij allen kunnen de koers wijzigen; Samen. Onverdeeld.
Met vrijheid als prioriteit, verenigd tégen de EU en vóór een EEG van deze tijd.
.
Blondemevrouw 