INGEZONDEN door Jacques Brisant
Wie betaalt de muur? De econoom versus de domme lezer
Nu de verkiezing van Trump een feit is en de eerste verkiezingsbeloftes tastbaar worden, proberen de oude media krampachtig de aanval te openen op het beleid van de nieuwe Amerikaanse president. Een barrage aan rioolartikelen, feitenvrije journalistiek en keiharde leugens wordt op de Nederlandse lezer afgevuurd. Vooral de Groenlinkse bibbermeisjes van het AD hebben hun masker van journalistieke neutraliteit voorgoed laten vallen. En daarmee tonen ze tegelijk ook hoe ze neerkijken op hun eigen lezers.
Een prachtig voorbeeld is het tenenkrommend slechte stukje van Chef Economie van het Algemeen Dagblad, Sandra Phlippen. In het stukje, met de titel “Wie betaalt de muur?” komt een aantal zaken naar voren die ik graag wat nader wil uitlichten.
De taco export
De regering Trump heeft bekend gemaakt dat een deel van de kosten van de muur tussen Amerika en Mexico betaald gaat worden door importheffingen op Mexicaanse producten. De chef economie van het AD is van mening dat de Amerikaanse burger die muur zelf gaat betalen. Interessant is hoe ze in het stukje naar die conclusie toe werkt. Waarom gaat het plan van Trump om de muur te financieren met inkomsten uit verhoogde importheffingen op Mexicaanse producten volgens Phlippen niet werken?
“Het komt erop neer dat belasting altijd wordt betaald door degene die geen alternatief heeft. Denk bijvoorbeeld aan een Mexicaanse taco. Mexicaanse bedrijven die 30 procent meer moeten betalen om in Amerika te verkopen, zullen proberen de prijs van taco’s met dertig procent te verhogen. Als de Amerikanen bereid zijn dat te betalen omdat Mexicaanse taco’s de lekkerste van de wereld zijn, dan zijn het dus de Amerikanen zelf die met de importheffing de kosten van het bouwen van die muur betalen en niet de Mexicanen. Oei, dat was niet Trumps bedoeling!” aldus de chef economie van het Algemeen Dagblad.
Platte stereotypes
Ach ja, die Mexicanen. De hele dag spelen ze gezellige gitaarmuziek naast een cactus. Ze dragen van die mooie sombrero’s en hebben ook een snor. Ze kunnen allemaal heerlijk koken en hun grootste exportproduct is de taco. Net zoals Russen altijd dronken zijn van wodka en Engelsen altijd met bolhoed en paraplu over straat gaan.
Journalist Sandra Phlippen deinst er niet voor terug om de meest platte, haast racistische stereotypen te gebruiken om haar mening te ondersteunen. Als chef economie moet ze bovendien toch weten dat de taco niets, maar dan ook niets bijdraagt aan de export van Mexico. Wanneer we kijken naar de top 5 van Mexicaanse exportproducten, zien we respectievelijk auto’s, elektronica, machines en werktuigen, olie en medische apparatuur als Mexicaanse exportproducten.
Niet toevallig zien we hier zaken waarvan de productie door vrijhandelsverdragen als NAFTA van de Verenigde Staten naar lage-lonen landen als Mexico zijn verplaatst. En juist dat zijn de banen die Trump belooft terug te halen naar Amerika.
De AD-lezer is dom
De vraag is of Sandra Phlippen ook zelf gelooft in het plaatje dat zij schetst: Het beeld van de gezellige, dikke Mexicaan die alleen heerlijke taco’s te bieden heeft aan zijn rijke noordelijke buurman. Natuurlijk gelooft ze dat zelf niet. Natuurlijk weet ze dat de producten die Mexico exporteert niet “de beste van de wereld zijn”. Waarom bedient ze zich dan van stuitende stereotyperingen en valse versimpelingen?
Als lid van de huidige journalistieke elitaire kliek is ze ervan overtuigd dat de lezer van het Algemeen Dagblad dom is. Wanneer je iets wil uitleggen aan zulke domme mensen, dan maak je gebruik van simpele voorbeelden. En simpele vooroordelen, waarvan zij verwacht dat die haar domme lezers aanspreken. Mexicanen exporteren taco’s. En ons kikkerlandje bestaat voor 90% uit kaas. Althans, dat zien we in het slot van haar betoog.
Trump en de Hongerwinter
Want uiteraard is een stukje van het AD over Trump pas echt compleet met een Hitler vergelijking. Een Godwin. En daar was hij dan ook:
“Voor ons is wel te hopen dat Trump zich inhoudt richting Europa. Importtarieven aan hun kant van de oceaan leiden tot importtarieven aan onze kant van de oceaan. Voor we het weten eten zij de hele dag mais en wij alleen nog maar kaas, melk en soms een tulpenbol.”
Van Trump, naar grenzen, naar oorlog, naar Hongerwinter.
Blondemevrouw 